Como evitar o servizo "groseiro" en París e en Francia: 5 consellos

Descifrando Normas Culturais e Quirks

Todo o mundo sabe que os parisienses son grosos, non? É certo que é un estereotipo que ata os franceses afastados do gran capital se aferran ferozmente. Se preguntas aos veciños de Toulouse , Nantes ou Lyon, é probable que poidan responder cun sorriso coñecer e un suspiro dramático se preguntas o que pensan da cidade capital, ata chegando a comentar: "Non podo ¡Pérdese aquí! As persoas son tan esnobistas, estresadas e groseras ! "

Por que, entón, é importante desafiar o que parece ser o coñecemento común mesmo entre os compatriotas franceses, e ás veces ata os propios parisinos? Ben, como explicamos na nosa mirada divertida sobre os estereotipos máis comúns sobre París , o concepto de "rudeza" é, en gran medida, culturalmente familiar.

Este interesante artigo de The Guardian explora, por exemplo, como a idea do servizo de restaurante "rudo" de París descende, moi a miúdo, nos malentendidos culturais: mentres os estadounidenses acostuman aos servidores a preguntar como son cada cinco minutos, os franceses tenden a prefiren quedarse só para comer a comida, pedindo a factura só cando estea listo.

Non sexemos nós mesmos: ás veces o servizo é realmente groseiro. E os turistas teñen dereito a esperar un tratamento básicamente cortés de servidores, comerciantes ou persoal de información. Se estás insultado, deixou de esperar horas sen servizo ou rexeitouse o servizo por motivos dubidosos. Non dubide en queixarte. Pero a maioría das veces, hai unha área gris que necesita ser mellor definida. A desnutrición ás veces é unha cuestión de percepción e aprender algunhas convencións culturais básicas e actitudes comúns en París pode percorrer un longo camiño para alisar a súa experiencia. A nosa liña de fondo? Se estás ansioso por sufrir un servizo hostil en París e queres aprender a navegar por intercambios culturais típicos en restaurantes, tendas e rúas, siga a ler.

• 01 de 05

  Comezar cada cambio con estas expresións francesas educadas

  A diferenza dos Estados Unidos, o Reino Unido e ata os países europeos como España onde o "tu" informal é a norma, en París e no resto de Francia, os saúdos formais son amplamente utilizados e considerados parte dun comportamento cortés. Se solicita un croissant dunha panadería parisiense, solicitando mapas ou consellos dun membro do persoal nunha oficina de turismo local ou pedindo indicacións na rúa, sempre comecen os intercambios con " Bonjour, Madame " ou " Bonjour, Monsieur "(Non recomendo xeralmente" Mademoiselle "para as mulleres máis novas, como algúns a atopan condescendentes ou presuntas). Use estes todos. Solo. Tempo. Por que? Se non abre o intercambio con este saúdo educativo básico, o teu servidor parisino ou vendedor de rúa probabelmente percibirache como groseiro. Polo tanto, non te sorprendas se alguén responde cun ton afiado ou irritado cando cobras directamente a el e díxolle: "Hola, quero un croissant" ou "Perdóneme, como chegas á Torre Eiffel?". sen dicir "Bonjour" ou "Excusez-moi, Monsieur?"

  Podes replicar que os franceses deberían saber algún inglés. E, por suposto, a maioría fano. Pero, realmente, ¿o difícil que é aprender algúns saúdos educativos básicos en francés ? É un sinal pequeno pero significativo de respecto pola súa cultura de acollida e un sinal de que levou moito tempo para coñecer algo sobre a etiqueta local xeral antes da súa visita.

  Todos nós, pero garantimos que a túa experiencia será polo menos un pouco máis amigable se segues esta regra. A non ser que, por suposto, teña mala sorte e atópese nunha serie de tipos de rabia e rancor (que probabelmente terían características similares de personalidade se vivían en París ou Nova York).

• 02 de 05

  Non esperes que os servidores de restaurantes pase

  Outra fonte de malentendido cultural que leva moitos a supor que París está plagado dunha cultura de servizo incorrigibelmente ruda? As normas para un bo servizo en restaurantes, cafeterías e bares adoitan ser diferentes en Francia.

  Mentres os estadounidenses, por exemplo, están afeitos aos servidores que veñen cada cinco minutos para cubrir vasos de auga e preguntan alegremente se as comidas son de tabaco, en xeral, os franceses desexan dar espazo e tempo para comer e conversar sen demasiadas interrupcións. Pódese esperar que o seu servidor pase varias veces ao longo da comida para despexar os pratos, traia o seu seguinte curso e cumpra as solicitudes que pode ter, pero ademais de preguntarlle "C'est terminé?" (Terminou?), Raramente falarán de pequenas xeracións e non poden ofrecer sorrisos radiantes.

  Xeralmente, tamén deixan un pouco de espazo entre cursos, para permitir o tempo de dixerir e degustar axeitadamente a súa comida. Os franceses adoitan levar máis tempo durante as saídas do restaurante: a non ser que estea esperando horas para prestar atención, intente gozar da experiencia en lugar de facer un suspiro sobre o servizo lento.

  Ler característica relacionada: palabras e frases para usar en restaurantes de París

  Outra importante diferenza cultural? Na maioría dos casos, os servidores non che traerán a factura automaticamente. De facelo veríase de feito un xesto groseiro , xa que para os franceses implica que queren que aclare a táboa ASAP para o próximo cliente.

  Mentres algúns turistas poden atopar un servizo lento ou distante, en resumo, algúns dos comportamentos que podes asociar con frialdad ou mesmo grosería son de feito vistos como parte do servizo normal e cortés en Francia. Polo tanto, non priva o teu servidor dunha propina só porque el ou ela non che concedeu un gran sorriso e coo ao teu bebé. Un pouco de distancia profesional é visto como apropiado na industria de servizos franceses.

  Ler relacionado: Como aconsellar en París?

• 03 de 05

  Non esperes que todo funcione como o fai no teu país de orixe

  Está acostumado a ter mostaza non dixital no seu bocadillo de baguette favorito, pero a panadería non ten mostaza francesa (un gran nome incorrecto, por suposto, xa que non é francés, nenos). Ademais, non fan Sándwiches a pedido: terás que estar contento cos que xa teñeron. Os seus fillos gustan de comer varas para xantar e cear, pero a brasserie supostamente amigable para nenos fóra do seu hotel só ten pastas e hamburguesas para ofrecer aos comedores novos ( Ler relacionado: Visiting Paris With Kids ). Está acostumado a oficinas en grandes almacéns americanos que se atopan na sala para axudarche a atopar o tamaño cando pareces que estás buscando por un tempo, pero en París o persoal permanece distante e distante detrás dos caixeiros. Cando no metro de París intenta facer unha conversa con unha muller sobre o seu neto, só para que ela sorrir e bruscamente apártelle de súpeto, así como intentou falarlle sobre a súa propia neta adorable de 6 anos. ..

  Que dá? Que fixeches mal? Por que as cousas non poden ser como na casa ? O primeiro paso aquí é respirar. Lembre que a viaxe non é só visitar gloriosas atraccións históricas e gozar de cociña estranxeira. Trátase de estar inmerso nun lugar completamente diferente, con todo un conxunto de suposicións diferentes sobre como debe funcionar o mundo e convencións e regras extrañamente alieníxenas. Unha parte da diversión de viaxes está aprendendo a adaptarse, para ver que as suas presupostos e as súas propias suxestións, incluíndo o que fai un bo sándwich, como os propietarios das tendas deben responder á súa presenza e como os nenos deben comportarse en público, de feito son culturalmente parentes.

  Ler relacionado: Os 10 cousas máis molestas sobre París

  Ok. Tiña alento? Agora, en lugar de molestarme de que as cousas non son exactamente como están na casa, disfruta da aventura de ser un lugar notablemente diferente. Nesta era da globalización e da identidade corporativa, iso é algo moi emocionante.

  Ler relacionado: Como atopar agasallos orixinais de París

• 04 de 05

  Non pregunte ás persoas estrañas dúbidas persoais, nin chame a súa orella a menos que se anime

  Este consello está relacionado cun punto feito na anterior. Mentres que en moitas culturas, cociñar con estraños considérase perfectamente normal e ata desexable, os parisienses adoitan estar un pouco máis reservados. Xeralmente son amigables e educados cando se acheguen cunha pregunta práctica (supoñendo que utiliza os saúdos franceses básicos que falamos no elemento n. ° 1) , e é común observar que os veciños desvían o camiño para dar indicacións, axudan aos visitantes a atopar o perfecto restaurante ou dalle consellos sobre a liña de metro a tomar. Están menos entusiasmados con escoitar a súa historia de vida, por interesante que poida sentirse; e eles seguramente serán sorprendidos se comeza a facerlles preguntas persoais. A non ser que o seu interlocutor convidao a xantar e inicie unha conversación máis persoal, non se lle pregunte a onde viva. Non lles pregunte sobre a súa relixión, as crenzas políticas ou se os franceses "realmente" odian aos estadounidenses (a maioría realmente non o fan). Está ben pedir consellos sobre a súa panadería ou museo favorito. Pero mantéñase lonxe de divulgar a túa alma, ou pedirlles que fagan o mesmo.

• 05 de 05

  Visite un centro de información turística

  Avancemos: os visitantes capacitados e informados teñen máis probabilidades de gozar da súa viaxe, comprender o contexto do lugar onde están visitando e, á súa vez, sentirse máis relaxado e controlado. Ao visitar un dos moitos centros de información turística da cidade ao comezo da súa viaxe, pode falar cun membro (normalmente amigable) sobre calquera necesidade ou preocupación especial que poida ter, darlle mapas e outros documentos para axudar a guiar Vostede na súa estadía, e ofrece consellos sobre como manexar calquera problema (ou polo menos dirixilo ao servizo correcto).

  Algunhas das guías e mapas de centros de acollida poden descargarse en liña aquí.

  Nunha nota relacionada, lea a nosa guía para estar a salvo en París. Non hai nada máis groseiro que quedar enganchado ou sufrir hostigamiento como unha muller que viaxa só na cidade. Tire os nosos consellos sobre como evitar estas experiencias desagradables durante a súa estadía e coidar.